SIGILLARIA

SIGILLARIA
I.
SIGILLARIA
festum apud Romanos, Ausonio in Eclogar. v. 32. Festa Sigillorum dictum, memoratur a. Gellio l. 2. c. 3. ubi librum Aeneidos secundum inirandae vetustatis, emptum in Sigillariis XX. aureis, Fidum Optatum sibi ostendisse, scribit: In quae verba Anton. Thysius ICtus commentatus; illud in Sigillariis, exponit, Festis Sigiilarium diebus, quae sequuntur Saturnalia. De quibus ita Macrob. Saturnal. l. 1. c. 10. cxtr. Saturnalia uno tantum die, i. e. quartô dectmô Kal. (Ianuarii) solita sunt celebrari: sed post in iriduum propagata Sigillariorum adiecta celebritas, in septem dies discursum publicum et laetitiam religionis extendit. Nomen ex eo Sigillaribus, quod ultro citroque sigilla sive imag unculas et munuscula alia missitarent. Idem c. 11. originem eorum ex Epicado hanc tradit: Epicadus refert, Herculem occisô Geryone, cum victor per Italiam armenta duxisset, ponte, qui tunc Sublicius dicebatur, ad tempus instructô, hominum simulacra, pro numero sociorum, quos casu peregriinationis amiserat, in fiuvium demisisse, ut aquâ secundâ in mare devecta, pro corporibus desunctorum, veluti patriis sedibus redderentur; et inde usum talia simulacra fingendi inter sacra mansisse. Sed mihi, inquit, huius rei illa oorigo verior existimatur, quam paulo ante memini retulisse, quod pelasgi, postquam felicior interpretatio capita non viventium, sed sictilia, et φωτὸς aestimationem non solum hominem, sed etiam lumen significare docuisset, coeperint Saturno cereos potius accendere: et in sacellum Ditis arae Saturni cohaerens oscilla quaedam pro suis capitibus ferre. Ex illo traditum, ut cerei Saturnalibus missitarentur et Sigilla arle fictili singerentur ac venalia pararentur, quae homines pro se atque suis piacula pro Dite Saturno facerent Ideo Saturnalibus talis Comitiorum cclebritas coepat. Inciderunt illa in 13. Kal Ianuar. Ioh. Rosin. Antiqq. Roman. l. 14. c. 16. Vide quoque Senecam Ep. 12. Sueton. in Claudio c. 5. Spartian. in Caracall. c. 1. et Hadriano, c. 17. ut et Hadr. Turnebum l. 23. c. 28. qui putat per Sigillaria aliquando locum intelligi hôc nomine, ubi libri aliaque res promercales vaenibant; adducens pro se Ausonium ad Paulum, in Centon. Pro quo, si per Sigillaria in auctione veniret, neque Asranius nauci daret, nec Stichum suam Plautus offerret. Et potuit locus inde Sigillaria dici, quod Mercatores venalia certis locis habebant sigilla seu imagunculas aliaque munuscula, quae sibi invicem missitabant. Vide Thysium loco cit.
II.
SIGILLARIA
vicus Romae, ubi sigillaria vendebantur. Gellius l. 5. c. 4.Apud Sigillaria forte in librariâ cgo et I. Paulus Poeta consederamus.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • sigillaria — SIGILLÁRIA s.f. Arbore fosil având aceleaşi dimensiuni ca şi lepidodendronul, dar cu trunchiul neramificat. [pr.: ri a] – După fr. sigillaire. Trimis de LauraGellner, 22.07.2004. Sursa: DEX 98  sigillária s. f. (sil. ri a) Trimis de siveco,… …   Dicționar Român

  • Sigillaria —   [zu lateinisch sigillum »Siegel«], Siegelbaum, Gattung der fossilen Schuppenbaumgewächse (Lepidophyten), vom Oberkarbon bis zum Unterperm verbreitet; bis über 30 m hohe und über 2 m dicke, unverzweigte oder oben bis zweimal gegabelte… …   Universal-Lexikon

  • Sigillaria — Sig il*la ri*a, n. pl. [L., from sigillum a seal. See {Sigil}.] (Rom. Antic.) Little images or figures of earthenware exposed for sale, or given as presents, on the last two days of the Saturnalia; hence, the last two, or the sixth and seventh,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sigillaria — Sig il*la ri*a, n. [NL., fem sing. fr. L. sigillum a seal.] (Paleon.) A genus of fossil trees principally found in the coal formation; so named from the seallike leaf scars in vertical rows on the surface. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Sigillarĭa [1] — Sigillarĭa, 1) römisches Fest, an welchem Eltern ihren Kindern u. befreundete Familien sich gegenseitig Geschenke mit bunten Wachslichtern u. Backwerke aus Weizenmehl, Anis u. Honig in verschiedenen Formen, Kunst u. Luxusgegenständen, machten,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sigillarĭa [2] — Sigillarĭa (S. Bronge), eine der häufigsten Stammformen der Steinkohlenformation, von denen man 71 Species kennt. Diese Stämme sind in der Regel einfach u. ungegliedert, selten am oberen Ende gabelig getheilt, od. scheinbar gegliedert; sie kommen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sigillarĭa — Sigillarĭa, s. Lykopodinen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Sigillaria — Sigillarĭa Brogn., Siegelbaum, ausgestorbene Pflanzengattg., zu den Gefäßkryptogamen gehörig, baumhoch, mit Siegelabdrücken ähnlichen Blattnarben und an den Spitzen der Äste stehenden Blattbüscheln; sehr verbreitet in der Steinkohlenzeit.… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Sigillaria — Taxobox name = Sigillaria fossil range = Carboniferous to Permian image width = 240px image caption = Sigillaria root ( Stigmaria ) from the Llewellyn Formation. regnum = Plantae divisio = Lycopodiophyta classis = Isoetopsida ordo =… …   Wikipedia

  • Sigillaria — Siegelbäume Sigillaria sp. aus dem Karbon. Die siegelartigen Blattposter treten an diesem Handstück deutlich hervor. Zeitraum Unterkarbon bis Perm 350 bis 250 Mio. Jahre …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”